Ömer KARA

Sevgili Dostlar!

Şöyle bakıyoruz da; adalet, kişiye göre adalete dönüştü.

“Bizden değilse vurun, gebersin…”

“Bizdense suçlu olan, suç işleyen, suça iştirak eden, suça göz yuman, aman üstünü örtelim!”

Siyaseti, dünya görüşü, göstermelik yaşantısı, dini bize benziyorsa, koşun koşun, komşular kurtaralım!

Suçu olup da bizden olan varlık için hiçbir şey yapamıyorsak, dedikodu yapıp konuyu başka yöne çekelim…

Suçu olup da bizden olan varlık için hiçbir şey yapamıyorsak, sosyal medyada destekleyelim. Onun işini iyi yaptığına inanmasak da milletin göreceği şekilde yağlayalım, vıcık vıcık. O görmese de partisi görür, taraftarı görür, ortakları görür, lideri (sahip) görür.

Ne güzel bir adalet, ne güzel bir insanlık, ne güzel bir yaşam tarzı değil mi?

Hangi alanda, hangi konuda, hangi şehirde, hangi ilçede, hangi dağ başında olursa olsun, durumumuz bu maalesef!

Suçlu bizdense, onu temizlemek için din, iman, hak getire…

Bizden değilse, suçlu olmayıp tertemiz olsa da onu kirli algılatmak, kirletmek farz-ı kifâye sanki!

Dünya düzeni bu olsa gerek!

Veyahut inançlı olmak böyle gerektiriyor demek ki!

Eğer ki haksızlığa, hırsızlığa, adaletsizliğe kör rolü ile bakıyorsanız, kişisel menfaatiniz için haksızlığın kenarında yer alıyorsanız, düzeninizde, dünyanızda, inancınızda yerin dibine batsın…

Din pazarlarken, inanç ticaretinde sıkça kullandıkları ve önüne geleni korkuttukları Cehennem ateşinin bu tip insanlar için yandığından şüpheniz olmasın!

Edep, YA HUUU…

Medyada, sosyal platformlarda, kahvede, emekli konaklarında suçu işleyen değil, mazlum konumunda olanlar yargılanır olmuş durumda.

Öldürenlerin, sebep olanların, tedbir almayanların, adam gibi denetlemeyenlerin, görevini yerine getirmeyenlerin değil de; canından olanların, mağdur olanların, mağdurun yanında yer alanların suçlu olarak yargılandığı bir dünya görüşü hepimizi esir almış durumda!

Sebep?

Makam mı, parsa kapmak mı, yalakalık yapmak mı, mahalle baskısı mı, yoksa bir yerin korkusu mu?

Evet, yoksa insan ile hayvanı birbirinden ayırt eden, insan olmamıza vesile olan akletme melekemizi kiraya mı verdik!

Dünya için, adaletli bir gelecek için, insan ille de akleden insan…

Akletme melekesine, iradesine, cesaretine sahip insan olmak gerek…

Yoksa inanın ki, kutsal metinlerde, Âyet-i Kerime’de tasvir edilen aşağılık maymunlardan farklı tarafımız kalmaz!

6 Şubat Depremi’nde hayatlarını kaybedenleri, yaşantılarını yitirenleri,

Bolu’da otel faciasında canını kaybedenleri,

Konya’da başıboş köpeklerin parçaladığı küçük yavrumuzu rahmetle anıyorum.

Gazetecilikte bir söz vardır, bu mesleğe yeni başlayan herkese mutlaka ama mutlaka ifade edilir: “Köpek adamı ısırırsa haber olmaz, adam köpeği ısırırsa bu haberdir.” şeklinde.

Gazetecilikteki bu söz demode olmuş, anlamını yitirmiş oldu.

Konya’nın Karatay İlçesi’nde köpekler küçücük çocuğu ısırdı, hatta parçaladı, öldürdü ve haber oldu.

Bazı medya kuruluşları görmezden gelip, minik minik girse de haber oldu.

Asıl haberler olay sonrasında oldu elbette; manşetten, sürmanşetten, internetten, sosyal medyadan…

Üretilen bahaneler, savunmalar, taarruzlar, kayırmalar, paylaşımlar vs…

Bu yüzyılda, uzay çağında, milenyum dünyasında böylesi olaylarda aciz oluşumuzdan dolayı yüzümüz kızarmıyor vesselam!

Dünya görüşü, politik düşünce, makam-mevki, şahsi çıkarlar, mal-mülk, para, lüks hayatlar hepsi hikaye, anlık hevesler…

Akletme melekesine, iradesine, cesaretine sahip insan olmak gerek!

Gerisi teferruattan ibaret…

Kalın sağlıcakla.